Jak uczyć liczebników na angielskim - propozycje zabaw

Na początek chciałam się podzielić tym, co powiedział mi wczoraj pewien uczeń kl. 3: "Proszę pani, moja mama mówi, że dorastam, bo spod pachy zaczyna mi śmierdzieć ocetem!"
A oto, co napisał lekarz dziewczynce z kl. 4 na zwolnieniu z WFu (autentyczne - widziałam na własne oczy): zwolnienie z zajęć cielesnych

Enjoy!


Nauka liczebników może wydawać się trudna, a przede wszystkim nużąca. Co może być emocjonującego w liczeniu? Trzeba poszukać jakichś sposobów, aby zachęcić dzieci do liczenia. Moim zdaniem ważne jest też, aby uczniowie umieli podawać liczebniki na wyrywki, a nie tylko deklamować je po kolei - zwykle wtedy lecą z pamięci, a zapytane o pojedynczą liczbę zapominają języka w (brzydko mówiąc) gębie, a przecież w normalnym życiu podaje się z reguły liczby wyrwane z kontekstu, a nie recytuje je w kolejności.
Zabawy i gry, które dziś proponuję umacniają bierną znajomość liczebników, jak również zachęcają do samodzielnego mówienia i to właśnie nie tylko po kolei (choć oczywiście pierwszym krokiem powinno być opanowanie liczenia w kolejności).

1) RYSOWANIE CYFRY
Gdy dzieci już jako tako znają liczby po angielsku (a zazwyczaj każde dziecko w klasie pierwszej umie liczyć do 10 po ang. już we wrześniu), można pobawić się w rysowanie cyfry w powietrzu. Nauczyciel staje tyłem do klasy i rysuje cyfry, a uczniowie zgadują po angielsku. Następnie dzieci mogą dobrać się w pary i rysować na plecach kolegi cyfrę, a drugie dziecko (to, na którym się rysuje) zgaduje co to za cyfra. Zabawa dobrze wycisza klasę i uspokaja.

2) HOW MANY
Przydają się tu flashcardy z narysowanymi przedmiotami w różnych ilościach. Ja mam na przykład takie:

Z "The English Teacher's Magazine". Pokazujemy dzieciom karty bardzo szybko, a one zgadują ile było cukierków czy piłek czy co tam macie.

Powyższe zabawy ucieszą zwłaszcza małe dzieci (kl.1-2), a te które zaprezentuję teraz będą pasować i starszym.

3) WHAT'S MISSING
Ta zgadywanka pasuje do wszystkiego, więc również i do liczb. Przyczepiamy do tablicy flashcardy z liczbami, które ćwiczymy (możemy je też po prostu napisać jeśli jest ich więcej, np. od 20 do 50). Dzieci zamykają oczy, a my zakrywamy / zmazujemy liczbę. Najpierw jedną, a potem więcej. Zachęcamy dzieci, aby próbowały podawać brakujące liczby po angielsku.

4) MORE OR LESS
Tu znów potrzebujemy wszystkie liczby mieć widoczne na tablicy. Najlepiej ta zabawa wychodzi z co najmniej 20 liczbami, ale u maluszków sprawdzi się i 10. Na początku zabawy uczymy dzieci słówek more i less. Można je też zapisać na tablicy z odpowiadającymi im strzałkami, żeby można się było do nich odwołać w trakcie. Nauczyciel wybiera jedną liczbę z przedziału zapisanych / wywieszonych na tablicy i zapisuje ją np. z tyłu na tablicy, tak żeby uczniowie jej nie widzieli. Teraz uczniowie próbują trafić w tę liczbę, a nauczyciel naprowadza ich mówiąc more lub less. Potem można wziąć ucznia, który odgadł liczbę, do prowadzenia zabawy, ale z doświadczenia wiem, że raczej my jako nauczyciele nie usiądziemy robiąc w tym czasie co innego i ciesząc się ze spokoju, gdyż uczniom zwykle liczby się jeszcze mylą i trzeba nadzorować cały proces. I my też musimy być wtajemniczeni w tę liczbę, nie pozgadujemy z dziećmi, a tak czasem miałabym ochotę!

5) BINGO
Tej zabawy nie potrzeba przedstawiać. Istnieją jakieś specjalne cuda wianki jak zmazywalne tablice do gry w bingo czy formularze do skserowania tabelki. Pytam się: po co to? Szkoda marnować pieniądze, papier na xero i czas. Zwykle mówię dzieciom, żeby sami sobie narysowali tabelkę. Na papierze w kratkę nie ma z tym problemu.Następnie uczniowie wpisują 6 wybranych liczb z przedziału, który ćwiczymy, a potem nauczyciel wyczytuje liczby w dowolnej kolejności. Radzę zapisać sobie liczby, które dyktujecie, żeby potem sprawdzić ze zwycięzcą, czy się zgadzają. Dla niektórych zwycięstwo w bingo jest sprawą życia i śmierci i chcą osiągnąć cel wszystkimi możliwymi środkami ;)